இங்கே அரசியலும், அரசுநிர்வாகமும், யாருக்காக?

பயங்கரவாதத்தின் பிடியில் சிக்கியிருக்கும் இலங்கைக்கு அமைதி திரும்பட்டும்! இன்றைய குண்டுவெடிப்புகளில் உயிரிழந்தோருக்காக பிரார்த்தனைகள்! 

இதைக் கவிதை என்று எடுத்துக் கொண்டாலும் சரி, அல்லது ஆற்றாமையின் புலம்பல் என்று வைத்துக் கொண்டாலும் சரி, முகநூலில் இதை வாசித்தபோது என்னுள் நிறையக் கேள்விகள் எழுந்தன. நம்மால் எதையும் மாற்றமுடியாதா? எதையும் சரி செய்ய முடியாதா? முடியாது முடியாதென்றே துவண்டு கிடக்கப் போகிறோமா?

இங்கே அரசியலும், அரசுநிர்வாகமும், யாருக்காக என்ற ஒரே கேள்வி நீண்ட காலமாக இருந்து வருகிறதே, யாராவது அதைப் பற்றிக் கவலைப்பட்டிருக்கிறோமா? விடைகாண முயற்சி செய்திருக்கிறோமா?      

       

ஒரு அனுபவக்கதை, நிஜமாகவே நடந்ததுதான்!
  
திரைப்படத்தில் அல்ல, நிஜமாகவே சீரழிந்த நிலையில் இருந்த ஒரு பொதுத்துறை வங்கி, அதனுடைய தலைமை நிர்வாகி எடுத்த அதிரடி நடவடிக்கைகளில், இரண்டே ஆண்டுகளில் குணமாகி வளரவும் தொடங்கிய ஒரு அதிசயத்தை நான் அறிவேன். அவரைப் பொறுத்துக் கொள்ள முடியாமல், உள்ளிருந்தே குழி பறிக்கும் வேலைகள் என்னென்ன நடந்தன என்பதும் ஒரு 'த்ரில்லர்' படம் மாதிரித்தான்!

அவர் செய்த ஒரு அடிப்படையான மாற்றத்தைப்பார்க்கலாம். ஏதாவது கற்றுக்கொள்ள முடிகிறதா என்பதையும் எனக்குச் சொல்லுங்கள்.

இலக்குகளை நிர்ணயிப்பதோடு நின்று விடுகிற தலைமை அலுவலகத்தில் இருந்து ஆரம்பித்தது முதல் அதிரடி. பொது மேலாளர்கள், சாவகாசமாகப் பதினோரு மணிக்கு மேல் தங்களுடைய சீட்டுக்கு வருவார்கள், அதிகபட்சம் இரண்டு மணி நேரம் அல்லது மூன்று மணிநேரம் கூட சீட்டில் இருக்க மாட்டார்கள். அப்படியிருக்கிற நேரம் கூடத் தங்களுடைய வசூல், தனக்கு எதிரியாக இருக்கும் இன்னொரு பொது மேலாளருக்கு எதிராக எவரையாவது கொம்புசீவி விடுகிற வேலை, இதற்காகத் தான்! தங்களுடைய நிறுவனத்திற்காக எந்த வேலையும் செய்யாமல், உண்மையைச் சொல்லப் போனால், உள்ளிருந்தே குழி பறித்துக் கொண்டிருந்த பொது மேலாளர்களை அக்கௌண்டபிலிட்டி என்று சொல்வோமில்லையா, அப்படி பொறுப்பாக்கினார். முதல் ஒரு வருஷம் அப்படித்  தலைகளைத் தட்டிக் கொண்டிருந்தது வெளியே தெரியவேயில்லை! அதுவரை, எது எப்படிப் போனாலென்ன என்றிருந்தவர்கள், சுறுசுறுப்பாகக் களத்தில் இறங்கி வேலை செய்ய ஆரம்பித்தபோது தான் தலையில் குட்டியதன் விளைவு தெரியவே ஆரம்பித்தது.

கீழ்மட்டத்தைத் தொடவே இல்லை, மேலே தட்ட ஆரம்பித்த தட்டு, கச்சிதமாகக் கீழ்வரைக்கும் தானாகவே வந்தது, வேலை நடந்தது.

அடுத்து, வெறும் புள்ளிவிவரங்கள் சேகரிப்பது மட்டுமே வங்கியின் வேலை என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்த வங்கியில், புள்ளி விவரம் என்ன சொல்கிறது, என்ன திசையில் போக வேண்டும் என்று காட்டுகிறது என்பதையும் கற்றுக் கொள்வது ஆரம்பமானது. 

இங்கே நடப்பதைப் பாருங்கள்! கீழ்மட்டத்தில் அவன் ஆயிரம் ரூபாய் வாங்கும் போது பிடிபட்டான், இவன் லட்சம் வாங்கும் போது பிடிபட்டான் என்று ஷோ காட்டும் வேலை நடக்கிறதே தவிர, தட்ட வேண்டிய இடம் எது என்பது தெரிந்தும் தட்டாமல் இருக்கும் அவலம்!

மாற்றம் வரும்! ஒரேயடியாக நம்பிக்கை இழந்து விட வேண்டியதுமில்லை! இப்படி இங்கே பின்னூட்டமாக எழுதிப் பத்தாண்டுகள் நெருங்குகிற நேரம். 

ஊழல்கள் செயல்திறனற்ற அரசுகள் இப்படி எதுவானாலும். இப்போதிருக்கும் தேர்தல் முறைகளில் உள்ள கோளாறுகளே அடிப்படைக்காரணமாக இருப்பதை எப்போதாவது யோசித்துப் பார்த்திருக்கிறீர்களா?  

TN சேஷன் என்றொரு IAS அதிகாரி! இந்தியாவின் தலைமைத் தேர்தல் அதிகாரியாக நியமிக்கப்பட்ட தருணத்தில் இருக்கிற சட்டத்தை வைத்துக் கொண்டே என்னசெய்ய முடியும் என்பதை வானளாவிய அதிகாரம் படைத்தவர்களாக உலாவிக் கொண்டிருந்த அரசியல்வாதிகளுக்கு மரண பீதியைக் கொடுத்தார் என்பது மிகச் சமீப கால வரலாறுதான்! ஒவ்வொரு தனி ஒருவனும் முக்கியம்தான்! ஆனால் தனிமனிதர்களே எல்லாவற்றையும் சாதித்துவிட முடியாது என்பதற்கு சேஷனும், மேலே கதையாகச் சொன்ன பொதுத்துறை வங்கியின் தலைமை நிர்வாகியும் ஆகச்சிறந்த உதாரணங்களாக  கண்முன்னே  வந்து நிற்கிறார்கள். 

ஏன் தோற்கிறோம்..? ஒரு பத்துக் காரணங்கள்.....!

இந்தப்பதிவைக் கொஞ்சம் பார்த்துவிடுங்கள்! தொடர்ந்து பேசலாம்!