#சாட்டர்டேபோஸ்ட் எல்லாமே அரசியல் தானா?

மூன்று நிமிடத்துக்கும் குறைவான இந்த தினமலர் வீடியோ பார்த்ததில் எனக்குள் எழுந்த முதல் கேள்வி::: IPAC  பிரசாந்த் கிஷோர் திமுகவின் வெற்றிக்காகத்தான் உத்தி வகுக்கிறாரா அல்லது தன்னுடைய சொந்த அஜெண்டாவை  முன்வைத்து மத்திய அரசு, பிஜேபி, நரேந்திர மோடி மீதான வெறுப்பை முன்வைக்கிறாரா?  

நடக்கப்போவது மாநில சட்டசபைத் தேர்தல் பிரதான எதிரியாகக் களத்தில் முன் நிற்பது அதிமுக என்கையில் மோடி அட்டாக் மோடுக்கு மாறி இசுடாலின் என்ன சாதிக்கப் போகிறார்? உங்களுக்கு ஏதாவது புரிந்தால் எனக்கும் கொஞ்சம் சொல்லுங்கள்!

கரூர் லைட்ஹவுஸ் (சினிமா தியேட்டர்) கார்னரில் இருந்த காந்தி சிலையை, எனக்குத்தெரிந்து இத்தனை வருடங்களில் எந்தக் காங்கிரஸ்காரனும் கண்டு கொண்டதாக நினைவுக்கு வரவே இல்லை இப்போது கரூர் தொகுதியின் எம்பியாக இருக்கும் ஜோதிமணி கூட, தேர்தலுக்கு முன்போ பின்போ அந்த காந்தி சிலையைக் கண்டுகொண்ட செய்தி எதையும் பார்த்ததாக நினைவும் இல்லை! இப்போது திடீரென்று அம்மணிக்கு அங்கே புதிதாக ஒரு வெண்கலச்சிலை வைக்கப்பட்டதில் ஒரிஜினல் காந்தி மீது அக்கறை வந்துவிட்டதாம்! சிலையின் பீடம் தரமற்றதாக இருப்பதாக ஒரு அக்கப்போரை நடத்திக் கைதாகி இருக்கிறார் என்கிற செய்தியை புதிய தலைமுறை சேனல் செய்தியில் பார்த்தேன் முன்னாட்களில் இசுடாலின் சட்டசபையில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்ட சமயத்தில் சட்டையைக் கிழித்துக்கொண்டு போஸ் கொடுத்ததை அப்படியே நினைவு படுத்துகிற மாதிரி இந்தப்படம் இணையத்தில் கிடைத்தது. அதிக வசதி இல்லாத குடும்பத்தில் இருந்து வந்த இந்தப்பெண்மணி ராகுல் காண்டியின் கவனத்தை ஈர்த்ததால் காங்கிரஸ் வேட்பாளராகி, திமுகவின் செந்தில் பாலாஜி தனது   அகதவிகடத்தையெல்லாம் காட்டியதில் ஜெயித்தும் விட்டார்! ஆனால் காங்கிரஸ் எம்பி மாதிரி செயல்படாமல் திமுக எம்பிக்கள் மாதிரியே நாடக அரசியல் செய்வது, இளைஞர்கள் அரசியலுக்கு வந்தால் ஒரு நல்ல மாற்றத்துக்கு வழிவகுக்கும் என்று நம்புகிற என்னைப்போன்றவர்களுக்கு பெரும் ஏமாற்றமே!  

என்னாது? காந்தியை சுட்டுட்டாங்களா? மொமண்ட்!   

          

மாசேதுங்கால் அவமதிக்கப்பட்டு  வெளியேற்றவும் பட்ட, மாவோ காலத்துக்குக் கொஞ்சம் பின்னாடி சீனக் கம்யூனிஸ்ட்  கட்சியால் திரும்ப அழைக்கப்பட்டு தலைமைப்பொறுப்பேற்றவருமான  டெங் சியாவோ பிங்கின் 24வது நினைவுதினமான நேற்று பாண்டிச்சேரி மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி ட்வீட்டரில் இப்படி நினைவு கூர்ந்திருப்பது சரிதான்! வறுமையின் பிடியில் சிக்கித்தவித்த சீனாவை, அந்நிய முதலீடுகள், தொழிற் சாலைகளுக்குக் கதவைத் திறந்து முப்பதே ஆண்டுகளில் ஒரு பொருளாதார வல்லரசாக மாற்றியவர் டெங் சியாவோ பிங்! கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் வரட்டுத் தத்துவங்களை ஒதுக்கிவைத்துவிட்டே சீர்திருத்தங்களை துணிந்து மேற்கொண்டார் என்பதை சௌகரியமாக  இந்திய மார்க்சிஸ்டுகள் மறந்துவிட்டு டெங் சியாவோ பிங்கை இப்போது முன்னிலைப் படுத்திப் பேசும்போது, நரசிம்மராவ் காலத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட பொருளாதார சீர்திருத்தங்களுக்கு ஆதரவு கொடுத்தார்களா என்பதையும் பேசட்டுமே! 1964 இல் கையூனிஸ்ட் கட்சி பிளவுபட்டபோது சீன ஆதரவு நிலை எடுத்தவர்கள் மார்க்சிஸ்டுகளாகவும் அதுவும் 1968 இல் உடைந்து ஒரு பகுதி நக்ஸலைட்டுகளாகவும் ஆனதை இதுவரை வெளிப்படையாகப் பேசாதவர்கள் இப்போது சீன ஆதரவு நிலையை வெளிப்படையாகப் பேச ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள், அவ்வளவுதான்!      

சீன கம்மினிஸ்டுகள் சீனாவிற்கு விசுவாசமானவர்கள். இந்திய கம்மின்ஸ்டுகளும் சீனாவிற்கு விசுவாசமானவர்கள் இந்தியாவுக்கும் இந்தியர்களுக்கும் எதிரிகள். என்று இங்கே நண்பர் ராஜசங்கர் பொங்கி இருப்பது நியாயமானதுதான்!

மீண்டும் சந்திப்போம்.