சிறுகதை எப்படி எழுதுவது ? அது சிறுகதைதான் என்று எப்படிப் புரிந்துகொள்வது?

எங்கள்Blog இல் ஒவ்வொரு செவ்வாய்க்கிழமையும் கேட்டு வாங்கிப்போடும் கதை என்று வாசகர்களிடமே கதையைக் கேட்டு வாங்கிப்போடுகிற வேலையை செய்து கொண்டு வருகிறார்கள். சிறுகதையாகக் கிறுக்கிப் பார்க்கிற வழக்கம் உங்களுக்கு இருந்தால் நீங்கள் கூட அனுப்பி வைக்கலாம்! இந்த முயற்சி எப்போதிலிருந்து ஆரம்பித்தார்கள், இதுவரை எத்தனை கதைகளை வாங்கிப்போட்டிருக்கிறார்கள் என்ற விவரங்களை ஸ்ரீராம் வந்து சொல்வார் என்கிற நம்பிக்கை எனக்கு நிறையவே இருப்பதால் .......! 

இங்கே கல்கியை ஒரு உதாரணத்துக்காக இல்லை, இந்தப் படத்துக்காக மட்டும்தான் எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறேன். கல்கி அத்தனை நல்ல சிறுகதைகளை எழுதியிருக்கிற மாதிரி என் நினைவில் இல்லை. கல்கியை விட, அருமையான சிறுகதைகள் எழுதியவர்களாக  புதுமைப்பித்தன் ஆரம்பித்து ஒரு பத்துப்பதினைந்து எழுத்தாளர்கள் என் நினைவில் இருக்கிறார்கள்! இப்போது அந்த ஆராய்ச்சி இங்கே முக்கியமில்லை. 2008 வாக்கில் இங்கே வலைப்பதிவுகளில் எழுத ஆரம்பித்த நாட்களில் இருந்து நான் கவனித்து வருவதில், நானும் எழுத்தாளர்தான் என்று வலைப்பதிவர்கள் பலரும் காட்டிக் கொள்ள மிகுந்த ஆர்வத்தோடு இருந்த நாட்களை, சிறுகதைப் பயிற்சிப்பட்டறை நடத்தியதை  எல்லாம் ஒரு ஓரமாக ஒதுங்கியிருந்தே  பார்த்து வந்திருக்கிறேன்.

எப்படிக் கதை எழுதுவது?    இந்தத் தலைப்பில் குமுதத்தில் ரா கி ரங்கராஜன் ஒரு தொடராகவே எழுதி அது புத்தகமாகவும் கூட வந்து, இன்றைக்குத் தேடினால் மட்டுமே கிடைக்கும் என்றாகி விட்டது  

ஒரு சிறுகதை எழுதுவது எப்படி? இதற்கு ஏராளமான உதவிக் குறிப்புக்கள் இணையத்திலேயே கிடைக்கிறது. அதைவிட, அது சிறுகதைதான் என்று எப்படிப் புரிந்து கொள்வது  என்பதுதான் இன்னும் சிக்கலான கேள்வி! இதற்கு தெளிவான வரையறைகள் எதுவுமே இல்லை என்பது சிறுகதை எழுத்தாளர்களாக ஆசைப்படுகிறவர்கள் சந்திக்கும் சோகம்! 

அந்தநாட்களில் சில கூகிள் வலைக்குழுமங்களில் ஸ்ரீரங்கம் வி மோகனரங்கன் கதை சிறுத்தாலும்  என்ற தலைப்பில் ஒரு விவாத இழையில் தொடர்ந்து எழுதிக் கொண்டிருந்த சமயங்களில், நானும் குறுக்கே புகுந்து கொஞ்சம் நக்கலும் கேலியுமாகக் கதைத்துக் கொண்டிருந்தது உண்டு என்பதைத் தாண்டி நானும் கதை  எழுதப்போகிறேன். வலைப்பதிவில் எழுதுவதாலேயே நானும் எழுததாளர்தான் என்றெல்லாம் குதித்ததில்லை.  

எதுக்கய்யா இவ்வளவு   நீட்டி முழக்குகிறீர்கள் என்கிறீர்களா? சும்மா இருக்க நினைத்தாலும், விடமாட்டேன் என்று முகநூலில் பார்த்த சர்வலட்சணங்களும் பார்த்த ஒரு சிறுகதை!

KG Jawarlal

4 மணி நேரம் · 

‘அம்மா.. ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும் நீங்க’ கையைப் பிசைந்தபடி நின்றாள் வேலைக்காரி.

‘உன்னைத்தான் போன வாரமே வேலையை விட்டு நிறுத்தி தர வேண்டியதை எல்லாம் செட்டில் பண்ணிட்டேனே? இன்னம் என்ன, ஹெல்ப்பு கில்ப்புன்னு?’ வெடித்தாள் அவளுடைய பழைய எஜமானி.

‘இன்னொரு வீட்ல வேலைக்கு ஆள் எடுக்கறாங்க. பெரிய வீடு, நிறைய சம்பளம் வரும்…’

‘போய்ச் சேந்து தொலைக்க வேண்டியதுதானே? நான் என்ன ஹெல்ப் பண்ணணும்?’

‘பெரிய இடம்ங்கிறதாலெ போட்டி அதிகமா இருக்கு. இன்னும் அஞ்சாறு பேர் டிரை பண்றாங்க. என்னை ஏன் வேலையை விட்டு நிறுத்தினீங்கன்னு எளுதிக் குடுங்கம்மா. அதைக் காமிச்சா எனக்கு வேலை கிடைக்கும்’

‘அறிவு கெட்டுப் போச்சா? நான் ஊர்ல இல்லாதப்ப என் வீட்டுக்காரர் இழுத்த இழுப்புக்கெல்லாம் சம்மதிச்சி நீ அடிச்ச கூத்துனாலதான் வேலையை விட்டு நிறுத்தினேன்னு எழுதிக் குடுப்பேன், அதானே நிஜம்?’

‘அதாம்மா நிஜம். ஆனா சொன்னா அந்த வீட்டுக்கார ஐயா நம்பவே மாட்டேங்கறாரும்மா’ 

ஒரு சிறுகதைக்கு லட்சணமே அது சிறிதாக இருப்பது மட்டுமே அல்ல. பாத்திரங்கள், குணவார்ப்பு, சென்டிமென்ட் இப்படி எதுவுமே முக்கியமல்ல.

ஒருபுள்ளியில் ஆரம்பித்து அடுத்த புள்ளிக்கு நகர்வதற்கு முன்னால் ஒரு ட்விஸ்டுடன் முடிப்பது மட்டும்தான்! பளீரென்று ஒரு மின்னல் கீற்று தோன்றி மறைவதற்குள், ஏதோ  ஒரு செய்தியைச் சொல்லி ஆகவேண்டும்! அவ்வளவுதான்! 

நெல்லைத்தமிழன் அடிக்க வருவதற்கு முன்னால் பதிவை முடித்து விடுகிறேன்!😈😉😉😉😉😊  

       

மீண்டும் சந்திப்போம்.